آپارتمان واقع در نظام پزشکی به متراژ ٨۶ مفید

دارای کابینت آشپز خانه ٢ عدد کمد سرتا سری پرده عمودی و توری سرویس سرامیک  پرکینگ

قیمت ۶٠ میلیون تومان

آپارتمان تک خوابه واقع در ننظام پزشکی

دارای کا بینت آشپز خانه کمد سرتا سری ٢ عدد پرده عمودی و توری  سرویس سرامیک پارکینگ طبقه ٣

تلفن تماس ٠٩١۴٩٩٩١٨٧۴-٠٩١۴۴٠١٧٩٠٣

آپارتمان ٣ خوابه .

به متراژ ١٠۴ متر مفید

دارای سند آزاد

به قیمت ۴٠ میلیون تومان

من و همسرم به این نتیجه رسیدیم که تمام تبلیغات منفیی که در کانادا و خارج از کانادا نسبت به آب و هوای ونکوور میشه کاملا سیاسیه!!!!

میگن فرقی نمیکنه، هرجای دنیا که بری سیاست پدر نداره!!!

در کامنتهای پست قبلی دوستی پرسیده بودند "... میخواهم بدونم بدون توجه به اینکه شما اونجا آشنا دارید اگه میخواستید شهرتونو   دوباره ونکوور انتخاب بکنید باز هم اینکار رو میکردید یا نه؟ آب و هوا اذیت کنند ه نیست؟" 

سوال این دوستمون خیلی برام جالب بود. اولا از این بابت که با نیت نوشتن یک پست جدید راجع به آب و هوای ونکوور اومدم سراغ وبلاگ و ثانیا از اون جهت که یادم افتاد به خودمون که دم دمای مهاجرت هرچی میشنیدیم از اینور و اونور هوای همیشه خیس و ابری ونکوور بود که به خصوص مهاجرین تازه وارد رو حسابی افسرده میکرد!!! یه بنده خدایی که داداش خوب خودم باشه میگفت: "حالا بذار وقتی زمستون شد و 20 روز خورشید رو ندیدی اونوقت میفهمی من چی میگم!!" 

از اونور یه جا خوندم که یکی میگفت ونکوور یباره 40 روز پشت سرهم بارونیه و زندگی به چشمت تیره و تار میشه. 

خلاصه چنان هول و ولایی در دل ما انداختند که ما برنامه ریزی کردیم یه جوری بیایم ونکوور که هنوز فصل بارش شروع نشده باشه و دو هفته ای از آب و هوای خوب تابستان ونکوور استفاده کنیم و آماده بشیم برای مقابله با 9 ماه بارش و سرما و رطوبت و مصیبت!!!!

و اما ماه سپتامبر که هر روز از روز قبل زیباتر بود و ما هر روز منتظر شروع فصل پاییز و تابستان همچنان پابرجا. به هرکس میرسیدیم و راجع به این هوای زیبا نظری میدادیم میگفت اولین سالیست که تابستان ونکوور طولانی شده! (عجب شانسی)

با شروع اکتبر تغییرات زیبایی در طبیعت شهر ونکوور رسیدن پاییز را نوید میداد. ونکوور تبدیل شده بود به یک بوم نقاشی که نقاش چیره دست خلقت با آمیزه ای از رنگهای گوناگون هنر متعالی خود را بر اون به نمایش گذاشته بود. باران هم میامد، نرم و لطیف و پیوسته. نه سیل آسا و نه مصیبت بار! و قطعا نه 40 روز پیوسته!!!

راستش رو بخواهید، بارش بارون باعث میشه آدم قدر خورشید رو بیشتر بدونه. اینجا پس از دوسه روز ابری و بارونی، به محض اینکه خورشید در میاد همه میریزن بیرون. لب ساحل که پرمیشه از آدمهایی که یا اومدن تفریح کنند یا ورزش: اسکیت و دوچرخه سواری و دو. اونهایی هم که وضعشون بهتره با قایقهای شخصیشون میزنن به آب و خلاصه چنان لذتی میبرن از هوای خوب و آفتابی که خدا هم هواشون رو داره و معمولا ویکندها هوا صاف میشه!! (شکرنعمت، نعمتت افزون کند!)

با رسیدن نوامبر که رسما آخرین ماه از پاییزه، زمستان ونکوور هم از راه رسید! نیمه نوامبر هوا به منفی ده درجه هم رسید و دو-سه روزی برفی بود و به هرکس میرسیدیم و راجع به این سرمای زودرس نظری میدادیم میگفت اولین سالیست که زمستان ونکوور زودتر شروع شده و بدون شک زمستان خیلی سردی خواهد بود! (عجب شانسی)

دسامبر هم آمد و رفت و گاهی سرد بود و گاهی بارانی و البته خورشید هم سری میزد گاهی. ایام کریسمس هم که مشتاقانه منتظر برف بودیم، بدون برف سپری شد! اوج سرمای ونکوور هم همان منفی ده درجه ای بود که ذکرشد. 

امروز بیست وپنجمین روز از ژانویه هست و رسما" حدود 40 روز از زمستان مانده! هوا عالیست. نرم و لطیف و مرطوب. هوای شبهای شهریور رامسر است، نمناکی لطیف رودبارک،حس پاک هوای شبهای خیس آخر اسفند را دارد در شیراز عزیزم. هوا عالیست، عاشقانه هست، عارفانه هست.

 به هرکس میرسیم و راجع به این هوای لطیف زمستانی نظری میدهیم، میگوید اولین سالیست که زمستان ونکوور هوا به این خوبیست! (عجب شانسی) 

به این نتیجه رسیدیم که اینجا هروقت راجع به هوا نظری بدهی میگویند "اولین بار است که ..." 

و اما در جواب شما دوست خوبم... آری من ونکوور را انتخاب کردم ومیکنم! در کنار دلایل دیگری که برای انتخابم دارم یکی این است که اینجا هوا عالیست!

سلام  دوستان عزیز وبلاگی

اومدم شروع کنم کامنتهایی که مدتی بی پاسخ مونده بود رو جواب بدم دیدم همون وقت رو اینجا بگذارم یه پست جدید بنویسم احتمالا مفیدتره! در هرصورت از همه دوستان خوبم که با کامنتهاشون چراغ این وبلاگ رو روشن نگه میدارن یک دنیا ممنونم. و امیدوارم حالا که برنامه زندگیمون یه مقدار منظم تر شده بتونم سریعتر به کامنتها پاسخ بدم و زود به زود هم پست جدید بزارم. 

داشتم پست جدید نلی عزیز رو میخوندم در مورد کارتهای بیمه و پزشک خانوادگی که دیدم بد نیست من هم در همین باب مطالبی رو عرض کنم. 

تا جایی که اطلاع دارم بیمه درمانی یا همون health insurance در سایر استانهای کانادا رایگانه-- ولی در بریتیش کلمبیا این بیمه که MSP نامیده میشه نه تنها رایگان نیست بلکه نسبتا هزینه بالایی هم داره (حدود 55$ در ماه برای هرنفر) و در 2011 گرانتر هم میشه!!! البته بسته به میزان درآمد سالانه دولت هم کمهایی برای پرداخت این هزینه میکنه.  فرمهای بیمه رو در اولین فرصت پس از ورودتون به BC پرکنید و پست کنید. برای این کار میتونید به یکی از دفاتر امور مهاجرین یا همون ISS of BC مراجعه کنید و از اونها فرم رو دریافت کرده و برای پرکردنش کمک بگیرید. بیمه درمانی در اولین روز از چهارمین ماه ورودتون فعال میشه. این یعنی اینکه باید 2 ماه کامل + باقیمانده ماهی که دراون برای بیمه اقدام کردید بگذره. برای مثال بیمه ما که در 27 آگوست فرمهاش رو ارسال کردیم از اول نوامبر آغازشد. 

دوستان خوبم اکیدا توصیه میکنم برای اون 2 ماه و اندی که بیمه دولتی صادر نشده به فکر بیمه خصوصی باشید. دفاتر خصوصی زیادی اینجا خدمات بیمه ارائه میدن که خیلیهاشونم ایرانی هستند!! ما بیمه خصوصیمون رو با آقای جهانگیر فامیلی گرفتیم و مجموعا برای هر سه تامون 340$ هزینه برد. 

انشالله که بلا از شما به دور باشه ولی خدای نکرده اگر اتفاقی برای آدم بیفته که کارش به بیمارستان بکشه هزینه ها اونقدر سرسام آوره که بیمه خصوصیه دربرابرش هیچه! ما که خودمون این رو دست اول تجربه کردیم.  

ماجرا از این قراره که دست دخترکم بر اثر کشیده شدن، از ناحیه آرنج در رفت و 2 روز مانده به اتمام بیمه خصوصی ما رو راهی اورژانس بیمارستان کرد. قضیه با 4 تا عکس رادیولوژی و یه جا انداختن توسط دکتر اورژانس که دخترکم اون رو چکل (همون کچل خودمون) صدا میکرد و یه خرس پشمالوی سیاه که برای دلگرمی بهش هدیه دادن فیصله یافت ولی 750$ هزینه برد. البته این مبلغ رو اول خودمون پرداخت کردیم و بعدا با پر کردن یک سری فرم و نوشتن گزارش جراحت و ... از همون دفتر بیمه پس گرفتیم!

کارتهای MSP مون هم نسبتا با تاخیر و بعد از چندین بار پیگیری تلفنی بعد از 2 بار صادر شدن بالاخره به دستمون رسید. هنوز فرصت نشده دنبال پزشک خانواده برم. اگر لازم بشه میتونیم به هر walk in clinic مراجعه کنیم. من توی همین مدت کوتاه تا حالا 3 بار سرما خوردم. باید حتما برم و واکسن آنفلونزا رو بزنم ولی کو وقت؟؟

این روزها هم همه چیز و همه جا رنگ و بوی کریسمس به خود گرفته و جشن و سرور برقراره. هفته گذشته به اتفاق همسرم رفتیم جشن کریسمس کلاس دخترمون. خیلی برام جالب بود که به این ریزه ها سرودهای کریسمس رو یاد داده بودند تا برامون اجرا کنند. سانتا هم آورده بودند تا به بچه ها هدیه بده. امروزهم کلاس زبان همسرم pot-luck party بود و همه غذا آورده بودند و تا توان داشتیم از غذاهای عجیب و غریب ملتهای گوناگون تست کردیم.  هفته آینده هم کریسمس پارتی کمپانی هست که خودم درش مشغول به کارم. البته چون مصادف شده با تولد دخترکم بعیدمیدونم برم. در مورد کارم هم همین بس که بگم تصمیم دارم شروع کنم به جستجوی فرصتهای شغلی بهتر. اگرچه کارم در دراز مدت پتانسیل خوبی برای پول درآوردن داره ولی بعید میدونم با روحیه من سازگار باشه. حالا تا ببینیم چی میشه! 

دوستان عزیز منتظر، قدر ایام پیش از هجرت رو خوب بدونید و از هرفرصتی برای یادگیری مهارتهای جدید و بهتر کردن زبانتون استفاده کنید که با آغاز هجرت راه سختی در پیش دارید.>>>> با آرزوی بهترینها

 هورااااااااااااا...... من کار پیدا کردم!!!

اینقدر غیر منتظره که فعلا کاملا شوکه هستم!

دیروز 3 تا مصاحبه پشت سر هم و خیلی زیبا همه چیز کلیک کرد. از امروز هم میرم سر کار!!!!!!

اینقدر هیجان زده هستم که اصلا خوابم نبرد. از 4:30 صبح بیدارم و ساعت 9 باید سرکار باشم. 

دعام کنید.

نمی دونم چرا همیشه زندگی من مثل منحنی سینوسی بوده .اول تلاشی بی پایان برای رسیدن به یک هدف که در این حالت منحنی در حال صعود بوده بعد نقطه ماکزیمم بعد هم که صد البته سراشیبی .

حتما اشکال از منه.

ولی الان دارم فکر میکنم علت عقب افتادگی کشور جهان سومی مردمشن نه سیاستش نه دولتش.

به خدا اینقدری که من تو این 5 ماه کار کردم تو 10سال شرکت ایران که حسابدار بودم کار نکردم.

چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/

چون ما ایرانیها اینجا که میایم جو گیر میشیم میخوایم ثابت کنیم از اینا بهتریم و اینا خودشونم که ماشاالله 90% کارشون مفیده حالا ما 95% مفید کار میکنیم.

تو ایران من نهایتا 20% مفید کار میکردم تازه با حساب کردن پایان سال که بستن حسابها رو داشتیم 2 سال تمام که سر کار کارم شده بود فرانسه خوندن.

البته همه اینا در مورد خودمه تو رو خدا به کسی بر نخوره

نه من سیاسیم نه چیزی با اسکیل ورکر هم اومدم

دلم برای ابدارچیمون تنگ شده که فرت و فرت چایی میاورد ما نق میزدیم دیگه بسه.

دلم برای اینکه تا مدیر بیادALT+TAB بگیری و از صفحه فیس بوک بری تو گزارشات و بعد هم یه لبخند تو دلت بزنی لک زده.

برای وقت ناهار که بشینی دل سیر فارسی غیبت کنی و پشت سر قوم عجوج حرف بزنی.

اینهمه دوری و دلتنگی تو یه دستم = چی توو اون دستم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟//