بِشنو از نِی چون حکایت می کند ------ از جدائیها شکایت می کند

کَز نِیِستان تا مَرا بُبْریده اند ------ از نَفیرم مرد و زن نالیده اند

سینه خواهم شَرحه شَرحه از فِراق ------ تا بگویم شرحِ دردِ اِشتیاق

هر کسی کو دور ماند از اصل خویش ------ باز جوید روزگار وصل خویش

من بِهَر جمعیتی نالان شدم ------ جُفت بدحالان و خوش حالان شدم

هر کسی از ظَنّ خود شد یار من ------ از درون من نَجُست اَسرار من

سِرّ من از نالهء من دور نیست ------ لیک، چشم و گوش را آن نور نیست

تن ز جان و جان ز تن مَستور نیست ------ لیک، کس را دید جان دستور نیست

آتشست این بانگ نای و نیست باد ------ هرکه این آتش ندارد نیست باد

آتش عشقست کاندر نِی فِتاد ------ جوشش عشقست کاندر مِی فِتاد

نِی حریفِ هر که از یاری بُرید ------ پرده هایش پرده های ما دَرید

همچو نِی دَمساز و مُشتاقی که دید ------ همچو نِی زهری و تِریاقی که دید

نِی حدیث راه پُر خون می کند ------ قِصّه های عشق مجنون می کند

مَحرمْ این هوشْ جُز بیهوشْ نیست ------ مَر زبان را مشتری جز گوشْ نیست

در غم ما روزها بیگاه شد ------ روزها با سوزها همراه شد

روزها گر رفت، گو رُو باک نیست ------ تو بمان ای آنک، چون تو پاک نیست

هر که جز ماهی ز آبش سیر شد ------ هر که بی روزیست روزیش دیر شد

در نیابد حال پخته هیچ خام ------ پس سخن کوتاه باید وَالسلام

بند بُگسل باش و آزاد ای پسر ------ چند باشی بند ِ سیم و بندِ زَر

گر بریزی بحر را در کوزهء ------ چند گُنجَد قسمت یک روزهء

کوزهء چشم حریصان پُر نشد ------ تا صدف قانع نشد پُر دُر نشد

هر که را جامه زِ عشقی چاک شد ------ او زِ حرص و جمله عیبی پاک شد

شاد باش ای عشق خوش سودای ما ------ ای طَبیب جمله عِلَّتهای ما

ای دَوای نِخوَت و ناموس ما ------ ای تو اَفلاطون و جالینوسِ ما

جسم خاک از عشق بر افلاک شد ------ کوه در رقص آمد و چالاک شد

عشق جانِ طور آمد عاشقا ------ طور مست و خَرّ موسی صاعقا

با لب دَمساز خود گَر جُفتَمی ------ همچو نِی من گُفتَنیها گُفتَمی

هر که او از هم‌زبانی شد جدا ------ بی زبان شد گرچه دارد صَد نَوا

چونک گُل رفت و گلستان در گذشت ----- نشنوی ز‌آن پس زِ بلبل سرگذشت

جمله معشوقست و عاشق پردهء ----- زنده معشوقست و عاشق مردهء

چون نباشد عشق را پروای او ------ او چو مرغی ماند  بی پَر  وای او

من چگونه هوش دارم پیش و بس ------ چون نباشد نور یارم پیش و پس

عشق خواهد کین سخن بیرون بُوَد ------ آینه غَمّاز نَبْود چون بُوَد

آینه‌ات دانی چرا غَمّاز نیست ------ زآنک زَنگار از رُخَش مُمتاز نیست

بِشنَوید ای دوستان این داستان ------ خود حقیقت نَقدِ حال ماست آن

شعر از مولانا جلال الدین محمد مولوی بلخی رومی (دفتر اولِ مثنوی معنوی)

هزاران درود و احترام بر روان پاک و بلندش                                         

عکس دختر , عکس دختر ایرانی , عکس ایرانی , عکس بازیگران ایرانی , عکس بازیگر ایرانی, عکس زنان ایرانی, عکس زیباترین دختر ایرانی, عکس پسر ایرانی, عکس پسران ایرانی ، u;s nojv , u;s nojv hdvhkd , u;s hdvhkd

:: بازدید از این مطلب : 239

|

امتیاز مطلب : 0

|

تعداد امتیازدهندگان : 0

|

مجموع امتیاز : 0